ادب و احترام
یاددداشت اول |
■ با مسووليت سردبير
همه پديده ها در دنيا امروز تغيير کرده است، اين تغيير حتي به عميق ترين لايه هاي زندگي سنتي هم رسيده است، به همين خاطر است که اين روزها کمتر تعصب و سخت گيري سالهاي پيش را در اجتماع مي بينيم، پدران و مادران ديگر آن چنان که سخت گيري را از خانواده به ارث برده بودند با فرزندانشان رفتار نمي کنند، اندک اندک به سوي نوعي از دگر پذيري و زندگي در تساهل پيش مي رويم. سالها قبل پدر و مادران در ازدواج دختران و پسران از دو قوم متفاوت بسيار سخت گير بودند اما اين روزها حتي اگر بخواهند، نسل جديد چندان پاي بند به سنتها قومي و قبيلگي و حتي مذهبي نيست. جامعه امروز راهي ديگر را مي رود و به دنبال زندگي خويش است، اين واقعيتي است که عليرغم ميل من و شما در زندگي امروز جامعه ايراني جاري است. دنيا به سوي انسان محوري در حرکت است و ما چه بخواهيم و نخواهيم بايد با حرکت فزاينده جامعه بشري براي اصالت دادن به انسان خردمند همراهي کنيم، انساني که کلياتي از آموزه هاي اديان الهي وجودش نهادينه شده است، انساني که به سوي تثبيت کردن جايگاه جانشيني خداوند بر زمين در حرکت است، انساني که مي داند، مي فهمد، خود را صاحب اختيار مي داند و انساني که از تحميل، توهين، ناراستي گريزان است و انساني که مي خواهد آزاد، مسوول و پاسخگو باشد چنين موجودي همان انسان اخلاق، عرفان و ادب است. در چنين جامعه اي، توهين چند نادان بدکردار وقيح تاثيري به سير طبيعي زندگي انسانهاي خردمند نخواهد داشت و تنها نشانه زبوني کژفهمان نابخردي است که يا آنقدر لجوجند که زمان را نمي دانند يا آنقدر نادانند که نمي دانند با کدام ملت سخن مي گويند و يا آنکه سر در آخور اجنبي کرده اند، هر چه هست ما بخوبي ميدانيم، ادب و احترام به باورهاي ديگران اولين اصلي است که بايد آموخت و بر آن محکم و استوار تاکيد کرد، اميد که دهان ياوه سرايان بسته و ايران از گزند جاهلان در امان بماند.