مهدي بيدلي

با آغاز به کار دولت جديد به رياست دکتر مسعود پزشکيان، ايران در برهه‌اي حساس از تاريخ خود قرار گرفته است. مشکلات اقتصادي، شکاف‌هاي اجتماعي، تحريم‌هاي بين‌المللي و تحولات منطقه‌اي، همگي ضرورت يکپارچگي و وفاق ملي را برجسته مي‌کنند. در چنين شرايطي، تنها راه برون‌رفت از بحران‌ها، تقويت روحيه همبستگي و همکاري ميان گروه‌هاي مختلف سياسي، اجتماعي و اقتصادي است. در اين مقاله، به بررسي ضرورت وفاق ملي در دولت پزشکيان و تأثير آن بر پيشرفت کشور مي‌پردازيم.

چالش‌هاي داخلي و ضرورت همگرايي

در سال‌هاي اخير، ايران با مشکلات متعددي در حوزه داخلي روبه‌رو بوده است. مهم‌ترين اين چالش‌ها عبارتند از:

1- مشکلات اقتصادي: رشد تورم، کاهش ارزش پول ملي، بيکاري، رکود اقتصادي و کاهش سرمايه‌گذاري داخلي و خارجي از جمله موانعي است که مسير توسعه کشور را دشوار کرده است. رفع اين مشکلات نيازمند همگرايي ميان دولت، بخش خصوصي و نهادهاي تصميم‌گير است.

2-شکاف‌هاي اجتماعي و سياسي: تفاوت‌هاي قوميتي، اختلافات جناحي، و کاهش اعتماد عمومي به نهادهاي حکومتي، چالش‌هاي مهمي هستند که وفاق ملي را ضروري‌تر از هميشه مي‌کنند. بدون همبستگي داخلي، هرگونه اصلاحات اساسي با مقاومت و چالش‌هاي بزرگي روبه‌رو خواهد شد.

3- مشکلات مديريتي و ناکارآمدي بوروکراتيک: ساختار اداري کشور نياز به اصلاحات جدي دارد و همکاري بين بخش‌هاي مختلف حاکميتي و جامعه مدني، مي‌تواند مسير اين اصلاحات را هموار کند.

لزوم وفاق ملي در سياست خارجي

در عرصه بين‌المللي، ايران با تهديدات و فرصت‌هاي متعددي مواجه است. تحريم‌ها، روابط پرتنش با برخي کشورها، و تحولات ژئوپليتيکي منطقه‌اي، نياز به ديپلماسي قوي و هماهنگ را بيش از پيش آشکار مي‌کند. در اين راستا:

اتحاد داخلي، پشتوانه‌اي براي مذاکرات بين‌المللي است. زماني که دولت از حمايت داخلي برخوردار باشد، در مذاکرات با کشورهاي خارجي موضعي قدرتمندتر خواهد داشت.

ايجاد اجماع ملي درباره سياست خارجي، از تشتت آرا و تصميمات متناقض جلوگيري کرده و سياست‌هاي پايدار و هدفمندي را در سطح جهاني رقم خواهد زد.

تقويت همکاري‌هاي منطقه‌اي و بين‌المللي، تنها در صورت وجود همگرايي داخلي ممکن است. وحدت در داخل کشور مي‌تواند زمينه را براي تعاملات بهتر با کشورهاي همسايه و شرکاي تجاري فراهم کند.

مسيرهاي تحقق وفاق ملي

براي تحقق وفاق ملي و عبور از بحران‌هاي موجود، دولت پزشکيان مي‌تواند اقدامات زير را در دستور کار قرار دهد:

1- گفت‌وگو و تعامل بين جناح‌هاي سياسي: ايجاد فضاي گفتگو ميان اصلاح‌طلبان، اصول‌گرايان و مستقل‌ها، به تقويت ثبات سياسي کمک خواهد کرد.

2-تقويت نقش نخبگان و جامعه مدني: بهره‌گيري از نظرات نخبگان علمي، اقتصادي و اجتماعي مي‌تواند راهگشاي سياست‌گذاري‌هاي مؤثر باشد.

3- بهبود معيشت مردم و افزايش اعتماد عمومي: اجراي سياست‌هاي اقتصادي شفاف، حمايت از توليد داخلي و مقابله با فساد، مي‌تواند اعتماد عمومي را بازگرداند.

4- اتخاذ ديپلماسي فعال و هوشمندانه: تعامل مثبت با کشورهاي همسايه و قدرت‌هاي جهاني، ضمن حفظ منافع ملي، مي‌تواند فشارهاي خارجي را کاهش دهد.

نتيجه‌گيري

دولت پزشکيان براي موفقيت در مديريت کشور، نيازمند وفاق ملي و همکاري تمامي اقشار جامعه است. در شرايطي که چالش‌هاي اقتصادي، سياسي و بين‌المللي کشور را احاطه کرده‌اند، تنها با همگرايي، گفت‌وگوي ملي و تعامل سازنده مي‌توان مسير پيشرفت و توسعه پايدار را هموار کرد. وفاق ملي نه تنها به دولت کمک مي‌کند تا برنامه‌هاي اصلاحي خود را عملي کند، بلکه راه را براي آينده‌اي روشن‌تر و باثبات‌تر براي ايران باز خواهد کرد.

دکتراي علوم سياسي و مديرکل اجتماعي استانداري گلستان