عليرضا صدرايي- استاندار گلستان در جلسه با نمايندگان مجلس شوراي اسلامي گلستان  با اشاره به مشکلات آب شرب در برخي روستا‌هاي مرزي گفته است: با پيگيري‌هاي مکرر در سطح ملي 130 ميليارد تومان اعتبار جذب کرده ايم و 600 ميليارد تومان از منابع مولدسازي استان را براي رفع اين مشکل اختصاص داده ايم. و اين در حالي است که  نيمي از گلستاني ها در روستاها زندگي مي کنند تا آنجا که نزديک به هزار روستا در گلستان ثبت شده است. پيشتر گفته شده بود: 240 روستا با محدوديت آبي مواجه هستند، اما يک گشت و گذار کوتاه در اينترنت  نشان مي دهد که از هزار روستاي گلستان نزديک به نيمي دچار بحران آبي هستند و شايد بخش اعظم باقي مانده دچار مساله ي آبي باشند اما به هر حال معضلي به نام آب وجود دارد و اين در حاليست که در روستاهايي از گنبد و نقاط مرزي اصولا آبي وجود ندارد و دولتها مجبور بوده اند با تانکر و گاه با بشکه و بيست ليتري شخصي آب رساني کنند و اينها نشان مي دهد که رفع مشکل کم آبي گلستان  با اين سياست ها و برنامه ها بوسيله کارگزاران يا خواب و خيال است يا آرزو. روستاهايي مانند اورکت حاجي، ارخ کوچک، پنج پيکر، حاجيلر قلعه، آق قايه، نورخان آباد، زابل آباد، قلندر آباد، چاي قوشان کوچک، توتلي کوچک، اميديه، اميد اباد، فيضيه يک و دو، ابوذر 3 ، پسر کچن، ديگچه و خير اباد در بخش مرکزي  گنبد و روستاهاي ترشکلي، قره ماخر، دوزالوم و اوخي تپه در بخش داشلي برون، از غرب گلستان تا منتهاي اليه شرق گلستان حدود 5 ماه در سال قطعا دچار تنش آبي شديد هستند يعني آب ندارند  و اين در حالي است که آبي در رگ هاي زمين هم نمانده است و بر اساس دانسته هاي  علمي آب مناطق سواحل خزري که قابل شرب بوده است نيز اندک اندک از کيفيت افتاده است و بر اساس نظر کارشناسان در يک دهه آينده چنانچه فکري اساسي نشود آب شور به علت هم جواري با درياجايگزين آب شيرين اين مناطق  خواهد شد و آنگاه فاجعه را در بر خواهيم گرفت، بنابراين رسيدن به مرزي از تدبير که بحراني مانند بي آبي را با حدود يک ميليون سکنه در روستا و با بهره برداري بدون بهره وري سامان دهد نيازمند يک خود آگاهي و بازگشت به عقلانيت نقادانه است، نمي شود فلان مسوول خودش دغدغه شاليکاري داشته باشد و پيگير کشت بيشتر شاليزار باشد اما به سر وزير هم فرياد مشکلات را بکشد، نمي شود  سازمان جهاد کشاورزي و مسوولان بخش کشاورزي بدنبال اصلاح الگوي کشت نروند و کشاورزان امروز مانند کشاورزان صد سال پيش گندم و جو بکارند وآنگاه  مدام از آسمان آب خواست، نمي شود کشاورزي سنتي را بهينه و مدرن نکرد و از خرده کشاورزان انتظارمعجزه داشت، اگر هم تا بحال مي شده ديگر نمي شود، به هر حال گلستان بيش از بودجه و تغيير مديران اينک نيازمند يک راهبرد منطقي در برخورد با بحران هاي پيش روست، بحران آب، بحران خاک، محيط زيست، ريزگرد، صنايع تبديلي و... بدون راهبرد و برنامه ريزي علمي  و توضيح و توجيه افکار عمومي راهي به جايي نخواهيم برد.