■  با مسووليت سردبير

 هشتم امرداد روز بزرگداشت فيلسوف مشرق شهاب الدين سهرودي است. سهرودي را در جواني يعني در 36 يا 38 سالگي به کام مرگ فرستادند او در عين جواني از چنان قدرت فلسفي و استدلالي برخوردار بود که نامش را در تاريخ ادب و فلسفه ماندگار کرده است اما کار بزرگ سهروردي چيست در اين باره بايد گفت، اگر کار بزرگ جناب فردوسي اين است که اساطير ايراني را از دوران حماسه به تاريخ باستاني و از دوران باستان تا به دوران تاريخي با زباني شيوا و ساده احيا و بازسازي کرد ه است، کار بزرگ جناب سهروردي، اين معمار بزرگ فلسفه اسلامي- ايراني و پيروان او اين است که به فراخور زمان خود، از اساطير حماسي ايران واساطير عرفاني را ساختاري نوين بخشيدند. که به آن حکمت خسرواني مي گويند در حکمت خسرواني، زال و رستم و اسفنديار را از ديدگاه حکمت و عرفان نگريستند. سلاح از تن‌شان برداشتند و به کسوت عرفان‌شان آراستند. کيخسرو و منوچهر و کيومرث و جمشيد به کسوت عارفانه درآمدند. رستم و اسفنديار نيز همان تحولي را يافتند که بهمن و ساير امشاسپندان يافتند و اين داستان تا به ملا صدرا ادامه مي يابد. بنيان‌هاي  حکمت خسرواني با اهورا شروع مي‌شود که آن را به خرد مطلق معنا مي‌کنيم. عبارتند از  مزدا يا خردورزي ( به معناي عقل کل و نه عقل جزيي و عقلانيت ابزاري)، هنجار داد و راستي و نفي نيرو اهريمن؛. فره ايزدي. و آنگاه  همبستگي آفريننده و آفرينش. بنيان هاي بعدي حکمت خسرواني عبارتند از  کامجويي و شادي جويي معقول از هستي است، فَرَشگَرد ( معاد)، نوروز و سوشيانت به معناي رهاننده‌اي که در آينده خواهد آمد. اين نظام با اصولي که ذکر شد انسان را به تعالي و درنهايت به ديدار دوست، فنا و وصل مي‌رساند.  اين آموزه ها شايد امروزه چندان جذابيتي  براي عامه نداشته باشد اما بايد بدانيم بسياري از باورها و اعتقادات سنتي ما برخاسته از همين باورها است و براي شناخت و نقد آنها و تشخيص سره از ناسره بايد به آنها رجوع کرد.