سفر مقامات ارشد به گنبد؛ گامي رو به جلو يا تکرار ديدارهاي بي‌ثمر؟
یادداشت |
محمود رحيمي
در ماه‌هاي اخير، شهرستان گنبدکاووس ميزبان چهره‌هايي شاخص از سطح عالي مديريت کشور بوده است. رئيس مجلس شوراي اسلامي، نايب رئيس مجلس، وزير ميراث فرهنگي و گردشگري و وزير تعاون، کار و رفاه اجتماعي، به دعوت نماينده محترم شهرستان، به گنبد سفر کردند و از مناطق مختلف اين شهرستان بازديد به عمل آوردند. اين حضور، در نگاه نخست، مي‌تواند نشانه‌اي مثبت از توجه مسئولان به مناطق کمتر برخوردار کشور تلقي شود. اما پرسش مهم‌تر آن است که ره‌آورد اين سفرها براي مردم چه بوده است؟
نفس سفر خوب است، اما کافي نيست؛
نفس حضور مقامات بلندپايه در شهرستان‌هايي مانند گنبد که با چالش‌هاي زيرساختي و محروميت‌هاي تاريخي مواجه‌اند، در جاي خود ارزشمند است. به‌ويژه در ايامي که مجلس شوراي اسلامي در تعطيلات تابستاني به‌سر مي‌برد، چنين سفرهايي مي‌توانند فرصتي براي لمس مستقيم مشکلات مردم و اولويت‌بندي دقيق‌تر پروژه‌هاي توسعه‌اي باشد. با اين حال، تجربه گذشته نشان داده که صرف ديدار، بازديد و حتي وعده دادن، دردي از مردم دوا نمي‌کند، مگر آن‌که منجر به تخصيص واقعي اعتبار، تصويب پروژه‌هاي مشخص و پيگيري مستمر اجرايي شود.
زيرساخت‌هاي توسعه؛ همچنان در وضعيت ايستا:
شهرستان گنبد در حوزه بهداشت و درمان همچنان با همان ظرفيت‌هاي محدود سال‌هاي گذشته فعاليت مي‌کند. بيمارستان‌هاي شهدا، مطهري، طالقاني و پيامبر اعظم پاسخ‌گوي جمعيت رو به رشد و نيازهاي فزاينده درماني نيستند. وعده‌هايي درباره ارتقاء اين مراکز يا ساخت بيمارستان‌هاي جديد همچنان در حد سخن باقي مانده است.
پروژه بزرگ احداث بيمارستان 800 تخت‌خوابي و تأسيس دانشگاه علوم پزشکي نيز، نه تنها به مرحله تخصيص اعتبار نرسيده، بلکه حتي در سطح برنامه‌ريزي جدي نيز ديده نمي‌شود. در حوزه راه و ترابري، جاده موسوم به نفت، سال‌هاست در دست اقدام است، اما روند کند و فرساينده اجراي آن، نماد بارز بي‌توجهي به زيرساخت‌هاي حياتي منطقه است. پروژه راه‌آهن گنبد که سال‌هاست مردم با اميدواري آن را پيگيري مي‌کنند، عملاً از دستور کار خارج شده و نشاني از اراده مؤثر براي اجراي آن ديده نمي‌شود.
فرصت‌سوزي در منطقه آزاد اينچه‌برون؛
يکي از بزرگ‌ترين ضربه‌هاي وارد شده به آينده توسعه‌اي گنبد، انتقال مرکزيت منطقه آزاد تجاري اينچه‌برون به گرگان بود. اين تصميم نه‌تنها خلاف منطق جغرافيايي و بار ترافيکي منطقه‌اي بود، بلکه مزاياي اقتصادي اين مرکز مهم را از مردم گنبد دريغ کرد. تردد هزاران کاميون سنگين از جاده باريک و ناايمن گنبد به اينچه‌برون، نه‌تنها آسيب‌زا و خطرناک است، بلکه سالانه جان ده‌ها نفر را مي‌گيرد و با بي‌توجهي به اين جاده، بحران ايمني همچنان پابرجاست.
وعده‌هاي مبهم، انتظارات روشن؛
دکتر نيکزاد، نايب رئيس مجلس، از تخصيص هزار ميليارد تومان اعتبار براي گنبد سخن گفته‌اند که بخش قابل‌توجهي از آن به جاده آق‌قلا اختصاص يافته است؛ مسأله‌اي که ارتباط مستقيم آن با زيرساخت‌هاي مرکزي گنبد، محل ترديد است. وزير کار نيز وعده تخصيص 50 ميليارد تومان به بيمارستان تأمين اجتماعي خاتم‌الانبيا را داده‌اند، که هنوز از مرحله وعده فراتر نرفته و مشخص نيست آيا به تخصيص واقعي و هزينه‌کرد منجر خواهد شد يا نه. در چنين شرايطي، مطالبه‌گري از نماينده محترم شهرستان، کاملاً طبيعي و لازم است. ايشان که با پيگيري‌هاي قابل تقدير موفق به دعوت مسئولان بلندپايه شده‌اند، اکنون بايد گام بعدي را نيز بردارند: شفاف‌سازي دستاوردهاي اين سفرها.
برگزاري نشست خبري با رسانه‌هاي محلي و ارائه گزارشي مستند از مصوبات، اعتبارات مصوب، برنامه زمان‌بندي و پيگيري‌هاي انجام‌شده، کمترين انتظار مردم از وکيل خود در خانه ملت است.
نتيجه‌گيري:
سفر مقامات عالي‌رتبه به گنبد، مي‌تواند آغازي براي توجهي تازه به اين شهرستان باشد، اما اگر همچون گذشته در حد بازديد، قول و وعده باقي بماند، نه‌تنها کمکي به حل مشکلات نخواهد کرد، بلکه موجب بي‌اعتمادي بيشتر مردم به ساختار اجرايي کشور نيز خواهد شد. توسعه پايدار، نه با حضورهاي نمادين بلکه با اقدام، تخصيص اعتبار و پيگيري مستمر ممکن خواهد شد.
فعال رسانه‌اي