جناب مستطاب مرحوم علي اکبر خان دهخدا در معني کلمه «توسعه» فرمودند: به معناي «فراخي و فراخ کردن» و «گسترش دادن» است. اين کلمه در مقابل «تضييق» (تنگ کردن) به کار مي‌رود و به معناي افزايش دادن يا گسترش دادن در ابعاد مختلف است.

از آن روز که منطقه ما تبديل به استان گرديد و نام گلستان بر آن نهادند هر مقام مسئولي از پايين ترين تا بالاترين سطح به دنبال ايجاد توسعه در گلستان است.

گاهي اصل توسعه هدف قرار مي گيرد، بعضي محورهاي توسعه را مورد توجه قرار مي دهند، برخي مکانيزم هاي دست يابي به آن محورها مورد نظرشان است و ...

خلاصه آنکه همه مي خواهند فهم خود از توسعه را يا از دانسته هاي خود يا از چت جي بي تي يا جستجوي گوگل يا آنکه هرچه از اقوام و دوستان شنيده اند، را به رُخ مستمعين بکشند.

برخي به بيان منبع گفته هاي خود از بزرگترين جامعه شناسان مي پردازند، گروهي براي بيان فرمايشات انديشمندانه خود دست به دامان روايات و احاديث مي شوند و عده اي تمامي قوانين نوشته و نانوشته را سند مي آورند که حرف آنان درست است و نسخه شفابخش همان است که ايشان مي فرمايند.

اما واقعيت اين که در کف خيابان ما به ازاي اين سخنان گهربار اساتيد برجسته و مسئولان ارجمند ، دريغ از دسته اي سبزي که نثار دستان مهربانتان کنند و در رثاي توسعه گلستان همين بس که اين استان پس از 26 سال جزو4 استان انتهايي رتبه بندي توسعه در ايران است.

باري به فرمايش مرحوم دهخدا توسعه در هر زمينه اي به معناي فراخ کردن و گسترش دادن است، حال آنکه رفتارها و کردارهاي غيرمسئولانه برخي مسئولين منجر به «تضييق» و تنگ کردن امور شده است.

اينکه بشود پروژه را تا 10 سال يا 20 سال يا 30 سال تکميل نکني و براي مسئولان بعد خود بگذاري و آنان نيز از کشتي به گِل نشسته اي که تحويل گرفته اند تا لحظه توديع گِله کنند حقيقتاً يک هنر اعجاب انگيز است.

بارها شنيده ام که در گلستان پروژه اي وجود دارد که به دليل عدم تامين اعتبار و عدم تکميل مي توان آن را در زمره آثار باستاني آن شهرستان معرفي نمود!

حرف آخر، حرف نااميدکننده اي است که بر زبان نمي آورم اما آن قدر مي دانم که آگاهي، شفافيت، صداقت و بسياري صفات شايسته ديگر مقدم بر هر توسعه است که در جامعه احياي آن حياتي است و اگر اخلاق در تمام ابعاد در جامعه اي وجود داشته باشد يقيناً از شکاف هاي اين زمين خشکيده ، توسعه خارج مي شود.

امضا : سياوش کياني پور