روايت يک انتخاب و راهکارهاي علمي و براي پيشگيري از اعتياد به گل و حشيش

زهرا رضواني

امير نوجوان آرام و با استعداد بود که در يکي از مدارس شهر تحصيل مي کرد. او علاقمند به موسيقي و نويسندگي بود و اغلب اوقات فراغت خود را صرف تمرين ساز و نگارش داستان هاي کوتاه مي کرد. با اين حال در سال دوم دبيرستان با گروهي از همکلاسي ها آشنا شد که رفتارهاي متفاوتي داشتند و گاه در گفت و گوهاي خود از تجربه ي مصرف گل و حشيش سخن مي گفتند. در يکي از روزها يکي از افراد بسته اي کوچک به امير نشان داد و گفت: با مصرف اين ماده تمام اضطراب هايت را از بين مي برد فقط يکبار امتحان کن.

امير در ابتدا دچار ترديد شد. ذهنش درگير پرسش هايي شد که پاسخ آن ها را نمي دانست. همان شب، تصميم گرفت با مشاور مدرسه گفت و گو کند. مشاور با آرامش و دقت، اطلاعات علمي و روان شناختي مرتبط با آثار مخرب مصرف حشيش و گل را در اختيار او قرار داد. امير دريافت که اين مواد نه تنها موجب اختلال در تمرکز و حافظه مي شوند، بلکه در بلند مدت مي توانند زمينه ساز افسردگي، توهم و وابستگي رواني شديد باشند.

پس از آن امير تصميم گرفت ارتباط خود را با آن گروه محدود کند و تمرکز خود را بر فعاليت هاي هنري و علمي افزايش دهد. او در يک کارگاه نويسندگي ثبت نام کرد و آثارش در چندين مسابقه ي دانش آموزي، مورد تقدير قرار گرفت. همچنين، به عنوان نماينده ي فرهنگي مدرسه، جلساتي با محوريت پيشگيري از اعتياد برگزار کرد و تجربيات خود را با ديگر دانش آموزان به اشتراک گذاشت. روان شناس مرکز مشاوره آرامش پليس گلستان در گفتگو با خبرنگار خبرگزاري پليس درباره راهکارهاي پيشگيري اعتياد به گل و حشيش اظهار داشت، راهکارهاي ذيل موثر است:

-افزايش آگاهي عمومي: شناخت علمي از آثار جسمي و رواني مواد مخدر، نقش مهمي در تصميم گيري آگاهانه دارد.

-تقويت مهارت هاي فردي: آموزش مهارت نه گفتن، مديريت استرس و حل مساله، نوجوانان را در برابر فشار همسالان مقاوم تر مي سازد.

- حمايت خانواده و مدرسه: گفتگوهاي صادقانه و حمايت گرايانه از سوي والدين و مربيان، زمينه ساز اعتماد و امنيت رواني نوجوانان است.

-جايگرين هاي سالم: فعاليت هاي فرهنگي، ورزشي و هنري مي توانند خلاهاي رواني را به شيوه اي مثبت پر کنند.

- الگوهاي موفق: معرفي افراد موفق که با انتخاب هاي صحيح از مسير اعتياد دور مانده اند، انگيزه بخش خواهد بود .

وي در پايان خاطر نشان کرد که گل و حشيش و مواد بي ضرري نيستند. مصرف اين مواد مي تواند به وابستگي، افت عملکرد شناختي، مشکلات رواني و آسيب هاي اجتماعي منجر شود. مقابله با توهم بي ضرري  نيازمند ارتقاي سطح آگاهي عمومي، آموزش مبتني بر شواهد، و اجراي سياست هاي پيشگيرانه در سطح جامعه است.

کارشناس مرکز مشاوره