سکوت انجمن حمايت سنگيني بار انفعال بر اقتصاد گلستان


یادداشت |

صابر قزلسفلو

انجمن حمايت از مصرف‌کنندگان و توليدکنندگان در گلستان، نهادي که بايد سپر مردم و پشتوانه توليدکنندگان باشد، سال‌هاست در سايه انفعال و نفوذ منافع خاص به تماشاگري خاموش بدل شده است. از گراني نهاده‌هاي کشاورزي تا ماليات‌هاي سنگين بر صنايع کوچک، از قطعي برق و رکود توليد تا بي‌کيفيتي کالاها و وعده‌هاي بر زمين مانده، اين سکوت پرهزينه، اعتماد عمومي را فرسوده و آينده اقتصادي استان را در هاله‌اي از بيم و نااميدي فروبرده است.

 

آرمانهايي که به حاشيه رفت

انجمن حمايت از مصرف‌کنندگان و توليدکنندگان، براساس قوانين 1358 و 1388، مأموريت داشت حقوق مصرف‌کننده را پاس بدارد و پشتيبان توليد باشد. اما در عمل، جلسات بي‌خاصيت و مديريت محافظه‌کارانه، آن را از متن به حاشيه راند. کشاورزان با گراني کود و خشکسالي دست‌ و پنجه نرم مي‌کنند و صنايع کوچک با قطعي برق و رکود بازار، به مرز ورشکستگي رسيده‌اند؛ بي‌آنکه انجمن صداي آنان باشد. در حالي که صنايع کوچک گلستان زير بار هزينه انرژي و رکود بازار خميده‌اند، ماليات‌هاي سنگين به تير خلاصي بر پيکر توليد بدل شده است. انتظار مي‌رفت انجمن با صراحت از بازنگري در سياست‌هاي مالياتي و ارائه معافيت‌هاي هدفمند دفاع کند، اما سکوت اختيار کرد. سکوتي که به‌روشني نشان مي‌دهد اين نهاد بيش از مردم، دل در گرو حفظ مناسبات و منافع دارد.

در بازارهاي محلي نيز، هنوز کالاهاي بي‌کيفيت و تاريخ‌گذشته بي‌هيچ مانعي عرضه مي‌شود. سامانه شکايت مردمي 12  نيز به‌جاي پناهگاه، به بروکراسي سرد و طولاني بدل شده است. بدين‌سان مردم در برابر بي‌عدالتي‌هاي آشکار بي‌دفاع مانده‌اند. از سوي ديگر تأخيرهاي طولاني در تحويل خودرو تا نبود قطعات يدکي و خدمات پس از فروش ضعيف، مصرف‌کنندگان گلستاني را با مشکلات جدي روبه‌رو نموده و محکوميت ميلياردي شرکت‌هاي خودروساز هيچ تسکيني براي مردم نداشت، زيرا انجمن تنها نظاره‌گر باقي ماند.

گلستان که مي‌توانست با فرش و صنايع دستي، صنايع تبديلي و محصولات کشاورزي خود، برند ملي و جهاني بيابد. بدليل عدم وجود جشنواره‌هاي محلي و حضور کمرنگ در نمايشگاه‌هاي ملي و بين‌المللي، فرصت‌ها را بر باد داد. اين غفلت، پيوند فرهنگ و اقتصاد استان را سست کرده است.

انجمن حمايت در گلستان به درختي مي‌ماند که ريشه در خاک پربرکت دارد، اما شاخه‌هايش زير بار انفعال خميده است. هنوز مي‌توان اين نهاد را بيدار کرد؛ به شرط آنکه از سايه سکوت و محافظه‌کاري بيرون آيد و با صدايي رسا، مدافع مردم و توليدکنندگان باشد. تنها آنگاه است که مي‌توان اميد داشت کشاورز زحمتکش، صنعتگر خسته و مصرف‌کننده گلستاني بار ديگر طعم عدالت اقتصادي را بچشد.