رواناب آب هاي هدر رفته
تیتر اول |
سيد محسن حسيني (برساووش)
همه ساله و چندين بار در هرسال، با بارش شديد باران که عمدتا ناشي از اثرات تغييرات اقليمي بوده و با روند فعلي دستکاري انسان در اتمسفر -با افزايش گازهاي گلخانه اي - در حال تشديد است، شاهد ايجاد روانابهاي مزاحم و يا خطرناک در معابر شهري استان هستيم. از دلايل اصلي اين امر، صرفنظر از شدت و مدت بارش، سطح عايق زياد در شهرهاي استان است که در اثر آن نفوذ آب به آبخوانهاي زير زميني به شدت کاهش مييابد و نتيجه آن افزايش چند برابري رواناب ناشي از بارندگي در مقايسه با اراضي طبيعي است. افزايش رواناب در شهرها مشکلاتي را براي شهروندان به وجود ميآورد که اختلال در رفت و آمد و آبگرفتگي معابر، واحدهاي اداري، مسکوني و تجاري از جمله آنهاست و در زمان شدت بارندگي نيز با تبديل خيابانها به مسير سيلاب، عملا خسارتهاي زيادي به شهرها و شهروندان وارد ميشود. براي پيشگيري از اين خسارتها، معمولا طراحان شهري در زمان تهيه طرحهاي توسعه و عمران شهري، به ابعاد جداول هدايت و دفع آبهاي سطحي توجه کرده و سعي ميکنند شبکه زهکشي شهري را با سطح مقطع بالاتر طراحي و اجرا نمايند که اين خود موجب افزايش هزينههاي شهري شده و در مواردي نيز امکان اجرا با محدوديت مواجه است.
علاوه بر مقدار جريان آب سطحي در زمان بارندگي، کيفيت آن نيز مورد توجه است. رواناب جاري شده در محدوده شهري با توجه به انواع آلايندهها در مسير خود ، همراه خود مقدار زيادي آلودگي حمل ميکند و اين آب آلوده نهايتا به اراضي و رودخانهها راه مييابد و موجب تخريب محيطزيست ميشود. استان گلستان داراي 36 شهر و جمعيت شهرنشين بالغ بر 1.2 ميليون نفر است. شهرهاي استان به دليل نزديکي به هم، بر شهرها و روستاهاي پاييندست خود هم اثر ميگذارند و در زمان وقوع بارش، در مدت زمان کمي، رواناب با دبي بالا در معابر شهري به راه افتاده و مشکلات زيادي را به وجود ميآورد. يکي از راهکارهاي حل و يا تخفيف اين مشکل، کاهش رواناب از مبدا و يا از نيمههاي راه است، که يکي از حلقه هاي زنجير مديريت-يکپارچه_منابع-آب به شمار مي رود. مبناي اين راهکار اين است که قبل از اينکه رواناب جاري شود و يا در نيمه راه خود، به نحوي حذف شده و به رواناب سطحي تبديل نشود. در اين راستا پيشنهادهايي چند براي متوليان شهرسازي استان و نيز شهرداران محترم ارائه ميشود که اميد است مورد توجه قرار گيرد. اين راهکارها نه تنها از مشکلات روانابهاي شهري ميکاهد، بلکه به اهداف ديگري مانند تغذيه سفرههاي زيرزميني و کاهش آلودگي منابع آب نيز توجه دارد که رسيدن به اهداف مديريت يکپارچه منابع آب را تسهيل مي کند.
1- سطوح وسيعي از محدوده شهرها متعلق به فضاي اشغال شده توسط بام واحدهاي اداري، مسکوني، آموزشي و تجاري است. هدايت آب باران خارج شده از ناودان ها و ذخيره در مخازن به منظور آبياري فضاهاي سبز و مصارف ديگر از روشهاي کاهش رواناب شهري است. نمونههايي از اين روش در استان گلستان تحت عنوان «لاري» قدمت طولاني دارد.
2- تبديل پوشش غيرقابل نفوذ حياط واحدهاي مسکوني، اداري، آموزشي و تجاري، به پازلهاي نفوذپذير و يا سنگريزههاي مناسب، کاهش رواناب را به دنبال دارد.
3 - حفر چاههاي جاذب رواناب ناشي از بارندگي در مجتمعهاي تجاري، آموزشي، مسکوني و اداري، موجب مي شود...
آب باران به جاي روان شدن، در اين چاهها به دام افتاده و آبخوانها را تغذيه کند. رعايت مسائل ايمني در حفر و نگهداري اين چاهها ضروري است.
4 - پيادهروها نيز سطوح غيرقابل نفوذي هستند که روانابي با جريان بالا توليد ميکنند. شيببندي پيادهرو براي هدايت رواناب جاري شده، به فضاي سبز موجود در آنها، از راهکارهاي کاهش رواناب شهري به شمار ميآيد. همچنين کاهش سطوح نفوذ ناپذير پيادهروها، با استفاده از پازل خشکه کار که بر روي بستري از ماسهبادي فرش ميشود و بين هر دو قطعه، فضايي خالي وجود دارد که با ماسه و يا پوشش گياهي پر ميشود و به آب اجازه ميدهد به جاي روان شدن، از خلال سطح مفروش نفوذ کند، راهکار ديگري در کاهش رواناب به شمار ميرود.
5 - سطح خيابانها تا 25 درصد از سطوح غيرقابل نفوذ محدوده شهري را تشکيل ميدهد که منبع بزرگي از سيلابها را در سطح شهر به وجود ميآورد. با اصلاحات هندسي در خيابانها از جمله آن که بلوارهاي وسط خيابان و فضاي سبز کنار خيابان پايينتر از سطح خيابان ساخته شوند، بخشي از روانابهاي سطحي به اين سطوح هدايتشده و نفوذ مييابد و مانع از انباشته شدن سيلابها شده و در آبياري فضاي سبز نيز صرفهجويي به عمل ميآيد.
6 - در شهرهايي مانند گرگان که داراي قنوات متروکه متعدد است، هدايتبخشي از روانابهاي خيابانها به اين قنوات، کاهش رواناب شهري و تغذيه سفرههاي زيرزميني را به دنبال دارد.
7 - در شهرهاي کوهپايه اي که بر روي مخروط افکنه ها ايجاد شده، بدليل نفوذپذيري زياد زمين، مي توان با حفر چاههاي جاذب در مسير جداول هدايت آبهاي سطحي، بخشي از رواناب را به جاي هدايت، به نفوذ وادار کرد.
بخشي از اين پيشنهادها نيازمند منابع مالي توسط دولت و شهرداريها نيست بلکه با پيشبيني در طرحهاي توسعه و عمران شهرها و وضع برخي مقررات مانند شرايط پايان کار ساخت و ساز و يا اعطاي تسهيلات قابل دسترسي است و برخي از راهکارها، ميزان هزينههاي عمراني و جاري شهري مانند ساخت جداول عريض و عميق هدايت و دفع آب سطحي را کاهش هم ميدهد. لازم به ذکر است که اجراي هر يک از راهکارهاي ارايه شده نيازمند بررسي، مطالعه و طراحي ويژه در محل اجراي خود است. در خاتمه ذکر اين نکته ضروري است که باران، سيل و استان گلستان، همراهي تاريخي با يکديگر دارند و چنانچه همزيستي مسالمتآميز با سيل در شهرها و مديريت-يکپارچه-منابع- آب در دستور کار مديران و کارشناسان و عموم شهروندان قرار گيرد، شهرهايي به مراتب امنتر و زيباتر خواهيم داشت.
کارشناس مسائل آب