■  با مسوولیت  سردبیر 

بيست‌وسومين نمايشگاه دام، طيور، آبزيان و صنايع وابسته در گلستان برگزار شد در حالي که غيبت استاندار و معاون اقتصادي استان در اين رويداد مهم، پيام روشني براي فعالان اين بخش داشت: بخش مولد و استراتژيک کشاورزي و دامپروري در اولويت تصميم‌گيران نيست. اين غيبت، نه تنها به‌عنوان يک خلأ تشريفاتي بلکه به‌عنوان نشانه‌اي از شکاف عميق ميان سياست‌گذاري‌هاي استاني و واقعيت‌هاي ميداني توليد قابل تفسير است و البته در تريبون مورد اعتراض نماينده يکي از تشکلهاي بخش کشاورزي قرار گرفت. در واقع، غيبت مسئولان در چنين رويدادي، نشان‌دهنده بي‌توجهي به يکي از ارکان حياتي اقتصاد غيرنفتي استان است؛ صنعتي که هزاران واحد دامداري، مرغداري و آبزي‌پروري را در خود جاي داده و سهم قابل توجهي از اشتغال روستايي و امنيت غذايي کشور را تأمين مي‌کند. صنعت دام و طيور گلستان سال‌هاست که با مشکلاتي چون نوسان قيمت نهاده‌ها، نبود بازار پايدار، فرسودگي تجهيزات و کمبود حمايت‌هاي مالي مواجه است. يکي از چالش‌هاي اساسي اين بخش، نبود يک نهاد حمايتي مؤثر براي ساماندهي فرآيندهاي بازاريابي، بسته‌بندي و صادرات محصولات است. توليدکنندگان، که عمدتاً مجبورند محصولات خود را به قيمت‌هاي پايين به دلالان بفروشند، زيرا ساختار توزيع مناسبي براي فروش مستقيم به بازار وجود ندارد. نمايشگاه دام، طيور و آبزيان مي‌توانست فرصتي طلايي براي تعامل ميان توليدکنندگان، پژوهشگران، شرکت‌هاي دانش‌بنيان و مسئولان اجرايي باشد. اين رويدادها نه تنها ويترين دستاوردها، بلکه بستري براي گفت‌وگو و هم‌افزايي ميان دولت و بخش خصوصي به شمار مي‌آيند. حضور مسئولان در چنين مراسم‌هايي مي‌تواند راهگشاي مشکلات و راه‌حل‌هاي عملي براي فعالان اين بخش باشد. اما غيبت مقام عالي استان و معاون اقتصادي در اين نمايشگاه، به وضوح نشان داد که اهميت اين رويداد براي سياست‌گذاران چندان برجسته نبوده است.

در شرايطي که صنعت دام و طيور گلستان به حمايت‌هاي فوري نياز دارد، اين غيبت نه تنها فرصتي براي شنيدن مشکلات توليدکنندگان از نزديک را از دست داد، بلکه سيگنال‌هاي منفي نيز به فعالان اقتصادي استان ارسال کرد. در سال‌هاي اخير، مشکلاتي چون افزايش هزينه‌هاي نهاده‌هاي دامي، نوسان نرخ ارز، کمبود تسهيلات بانکي، و فرسودگي تجهيزات، بسياري از واحدهاي توليدي کوچک و متوسط را به تعطيلي کشانده است. اين در حالي است که سياست‌هاي مقطعي و تغييرات ناگهاني در قيمت‌گذاري، انگيزه توليدکنندگان را کاهش داده و ريسک سرمايه‌گذاري را افزايش داده است. يکي ديگر از مشکلات اساسي، کمبود ارتباط ميان دانشگاه، بخش خصوصي و دستگاه‌هاي اجرايي است. فناوري‌هاي نوين در تغذيه، اصلاح نژاد و مديريت بيماري‌ها هنوز به‌طور گسترده در استان به کار گرفته نمي‌شود، در حالي که گلستان مي‌تواند با بهره‌گيري از ظرفيت‌هاي علمي و اقليمي خود، به قطب دامپروري شمال کشور تبديل شود. نمايشگاه دام، طيور و آبزيان نبايد صرفاً به يک رويداد تجاري محدود شود، بلکه مي‌تواند نقطه‌ آغاز يک گفت‌وگوي مستمر و سازنده ميان دولت و توليدکنندگان باشد. مسئولان استاني مي‌توانستند با حضور خود در اين نمايشگاه، از نزديک با دغدغه‌هاي فعالان اين بخش آشنا شوند و برنامه‌اي منسجم براي حمايت از اين صنعت تدوين کنند. اما در نهايت، اگر نگاه تصميم‌گيران به بخش کشاورزي و دام و طيور صرفاً به‌عنوان يک وظيفه روزمره باشد، هر نمايشگاه و همايشي به مراسمي تشريفاتي تبديل خواهد شد. تنها زماني که مديران استاني اين بخش را به‌عنوان موتور محرک اقتصاد و اشتغال در نظر بگيرند، حضورشان در ميان توليدکنندگان مي‌تواند از نمادين بودن فراتر رود و تبديل به ضرورتي راهبردي براي آينده صنعت دام و طيور استان شود.