■   با مسوولیت سردبیر

هجدهم آبان روز ملي کيفيت است. يکي از بنيادي ترين اموري که بشر امروز به آن توجه نشان داده است، مساله بسيار پر اهميت کيفيت زندگي است، مساله اي که البته در جامعه امروزين ما  به آن چندان توجهي نمي شود. کيفيت زندگي در واقع نوع و چگونگي سبک زندگي شماست در حوزه ها و شوون مختلفي مانند، آب و هوا، رفت و آمد، وقت آزاد، توجه به حقوق فردي، اجاره خانه، تفريحات و نوع آن، موقعيت مکاني زندگي و محل کار شما، ثبات اقتصادي، سيستم آموزشي و تربيتي که در آن قرار داريد، درآمد و ثبات اقتصادي، سياستهاي حکمراني در حوزه عمومي و خانواده و سياستهاي حقوقي حکمراني، برنامه ريزي در سلامت شهروندان و برنامه هاي بهداشتي و سياستگزاري هاي علمي و دقيق در حوزه اجتماعي از شاخص هاي مهم کيفيت زندگي در دنياي امروز است. بر اساس آخرين پژوهشهايي که در دوسال گذشته ميلادي در ميان کشورهاي جهان انجام شده است کانادا، دانمارک، سويد، نروژ، سوييس و استراليا صاحب برترين کيفيت زندگي در دنياي امروز هستند و جالب آن است که ايالات متحده در رتبه بيستم اين ليست قرار دارد و کشور ما رتبه صد و هجدهم را در ميان صد و پنجاه و پنج کشور مورد بررسي را داشته است و احتمالا اين جايگاه در سال گدشته سير نزولي هم داشته است. اگر چه ممکن است درباره جايگاه کشورمان در اين فهرست مناقشه باشد اما آنچه که بايد به آن توجه داشت آن است که در کشورهايي که در صدر جدول قرار دارند ثبات اقتصادي، آرامش و امنيت روحي، سلامت و تربيت و حقوق فردي حايز اهميت بوده است و به اين لحاظ توانسته اند جامعه اي پيشرو را سامان دهند. کيفيت زندگي مي تواند نشانه اي از نوع حکمراني در هر کشوري باشد،  به اين خاطر کيفيت و چگونگي زندگي را نتيجه چگونگي حکمراني مي دانند.  ارتقا و پيشرفت هيچ جامعه اي اتفاقي نيست بلکه تنها با برنامه ريزي، سياستگزاري و اجراي درست و دقيق سياستها مي تواند اتفاق بيفتد و الا با شعارهاي رنگارنگ و فريفتن جامعه هيچگاه کشوري روي سعادت به خود را نديده و نخواهد ديد.