دالان سبز گرگان


تیتر اول |

محمد اسماعيل اسدي

 

اين تصاوير، دالان سبز در ورودي و خروجي هاي غربي و شرقي شهرستان گرگان مرکز استان گلستان را در آستانه خواب زمستاني نشان مي‌دهد؛ جايي که رديف منظم درختان پهن‌برگ چنار، با ريزش برگ‌ها، فرشي از مواد آلي بر بستر خاک گسترده‌اند. اين لايه‌ي برگ‌ريزان نه نشانه‌ي پايان، که آغاز چرخه‌اي حياتي است: بازگشت کربن، عناصر غذايي و انرژي به خاک. از منظر بوم‌شناسي، چنين کريدورهايي ستون فقرات اتصال زيستگاه‌ها هستند. آن‌ها با کاهش تکه‌تکه‌شدن منظر، حرکت گونه‌ها را تسهيل مي‌کنند، تنوع زيستي را پايدار نگه مي‌دارند و ريزاقليم محلي را تعديل مي‌سازند. سايه‌اندازي درختان، تبخير-تعرق کنترل‌شده و انباشت لاشبرگ، دماي سطح خاک را پايدارتر کرده و نفوذپذيري آن را افزايش مي‌دهد؛ فرآيندي که هم فرسايش را مي‌کاهد و هم آب سبز را در خاک نگه مي‌دارد.

فرش برگ‌هاي پاييزي، مخزن زيستي ميکروارگانيسم‌ها و بي‌مهرگان خاکزي است؛ تجزيه‌ي تدريجي آن‌ها، ساختار خاک را بهبود مي‌بخشد و چرخه‌ي نيتروژن و فسفر را فعال مي‌کند. در نتيجه، اين کريدور نه‌تنها مسير عبور طبيعت، بلکه کارخانه‌اي آرام براي ترميم خاک و تنظيم خدمات اکوسيستمي است.

پاييز 1404 در گرگان، در اين قاب، يادآور آن است که زير گام‌هاي خاموش فصل‌ها، علم پايداري جريان دارد: پيوند درخت، خاک و هوا؛ و اميد به شهري که با دالان هاي  سبزش، نفس مي‌کشد و تاب‌آور مي‌ماند. با تشکر و سپاس فراوان از بانيان و مجريان دالان سبز گرگان در دهه 1340 هجري شمسي به ويژه جناب مهندس هوشنگ اميرلطيفي گرانقدر.

 

خادم کوچک آب و خاک از استان گلستان